TROLL 2019 – kilka słów od sędziego

TROLL, czyli Turniej Rekonesansu Omszałych Lochów i Labiryntów, to dosyć świeży, choć całkowicie unikalny, turniej erpegowy na polskiej scenie. Turniej, nie konkurs – to ważne i będę o tym pisać później. To (głównie) przez niego ruszyłem tyłek na Copernicon, który to wyjazd odwlekałem od dawna i miałem okazję po raz kolejny doświadczyć gier RPG takimi, jakimi były u ich zarania.*

Tekst podzielę na kilka części. Najpierw opiszę przygotowania i wszystko, co miało miejsce przed TROLLem, potem TROLLa właściwego, a na koniec wszystko podsumuję. Troszku tego będzie, bo to poważny turniej, w którym wiele się działo.

Moje pierwsze piąte D&D

Każdy ma coś, czego się wstydzi. Jedni przeszłości storytellera, inni wodziarskich lat młodości, inny nie chce się przyznać, że z wypiekami na twarzy wczytywał się w Jesienną gawędę. Ja wstydziłem się jednego – aż do zeszłego piątku nie zagrałem w piąte DeDeczki.

Prowadzić każdy może!

Z kompletnie nieznanych mi przyczyn w fandomie RPG utrwaliło się przekonanie, że rola Mistrza Gry jest tylko dla wybranych, wymaga niezwykłego zestawu rzadkich umiejętności i w ogóle jest trudna. Lektura komentarzy na Panie i Panowie… sprawiła, że postanowiłem coś o tym napisać.

Co w RPG piszczy, czyli najbardziej oczekiwane premiery 2018

2017 chyli się ku końcowi, warto więc spojrzeć w przyszłość i zastanowić się w co nowego będziemy mieli okazję pograć w Roku Pańskim 2018. Żeby nie pisać o grach, które nikogo nie interesują, oparłem się o ranking Most Anticipated Tabletop RPGs of 2018, znajdziecie go tutaj.

Uwaga: poniższa lista zawiera subiektywne opinie autora bloga i proszę mi nie sugerować, że się nie znam. Wiem o tym. 

Mechanika w praktyce

Dziś pobrudzimy sobie ręce – zajrzymy do samego serca gier RPG. Do tego, co sprawia, że działają, jak działają – do mechanik.

Uprzedzam od razu  – jasne, setting jest bardzo ważny w grze, nie mam zamiaru tego negować. Rzecz w tym, że jeśli chodzi o policzalny, gamingowy aspekt – mechanika jest mierzalna. Z settingami jest trudniej, ale zabiorę się też za ten temat. 

Porozmawiamy sobie o tym czy działają, jak działają i na ile można uznać, że trzymają się kupy. Traktujcie to raczej jako szkic, niż pełnoprawną analizę – w mainstreamowej grze, a taką właśnie chcę wziąć na warsztat, omówienie całości byłoby bardzo czasochłonne. Dziś gra bardzo znana, licząca się, a do tego z kilkoma znacznymi problemami mechanicznymi – Wampir: Maskarada (oprę się na wydanej przez Onyx Path edycji 20th Anniversary – do niej mam dostęp)  Zaczynajmy więc.

System does matter

WFRP na mechanice Cyberpunka 2020, z elementami psychodramy. Brzmi źle, prawda? Zgadzam się, to zdecydowanie jest potworek. Dlaczego więc wielu fanów gier fabularnych nie widzi problemu w niedopasowaniu mechaniki do konwencji? Kilka razy już o tym wspominałem, ale czas na uporządkowanie informacji. Dziś pierwsza odsłona serii – trochę teoretycznego gdybania i ogólników, następnym razem praktyka. Zacznijmy więc – dlaczego system does matter?

Higiena w RPG

Wbrew pozorom tekst nie będzie o tym, że gracze powinni się myć. Oczywiście powinni i ta sprawa wydaje mi się absolutnie oczywista (jeśli wam nie, to coś z wami nie tak). Porozmawiamy o czymś innym – o tym, jakie granice na sesji powinni postawić sobie gracze i MG, żeby wszyscy mogli bawić się dobrze i komfortowo. Jasne, temat został przewałkowany wiele razy, ale po dzisiejszej kłótni na Panie i Panowie, zagrajmy w RPG uznałem, że ta wiedza nie dotarła do każdego. Zaczynajmy więc.

Myjcie się! (źródło: Pier$#%ę, nie gram.)

Realizm w RPG

Nie cierpię realizmu w RPG. Rozmowy o nim zawsze zawierają ogromne stężenie fanów WFRP, którzy nie lubią Żywotności. Widzą w niej całe zło gier fabularnych. Punkty życia to, ich zdaniem, relikt bitewniaków i należy je odstawić do lamusa. Proponowane rozwiązanie? Zdrowy rozsądek, bo tak będzie realistycznie.

Co ma wspólnego RPG z planszówką?

Jeśli czytaliście mój poprzedni tekst, to mogliście zauważyć, że jestem eRPeGowym „gamistą” (a przynajmniej według teorii GNS). Nie wiem, czy to określenie pasuje do mnie do końca, ale mam z gamismem wiele wspólnego. Lubię gry fabularne. Uwielbiam w nich ten growy aspekt, wykorzystanie mechaniki w odpowiednim celu. Fakt, że została skrojona w konkretny sposób, jak garnitur szyty na miarę. Nawet kiedy używam mechanik uniwersalnych, to wybieram je z konkretnych powodów. I dziś chciałem napisać o tym, jak dużo RPG powinno mieć wspólnego z planszówkami.

Mistrz Absolutny

Często zdarza mi się natykać na strasznie szkodliwy pogląd, który może niejedną sesję zepsuć – że MG to władza absolutna, alfa i omega, ubermensch. Nie mogę się z tym zgodzić. Takie postrzeganie roli prowadzącego rozrywkę powinno wrócić na swoje miejsce  – do lat 90. Mam na to swoje argumenty, więc przygotujcie się na solidną ich porcję.